Indiana Jones in the Temple of Robin

In Kandy besluiten we eerst Robin maar eens wat ruimte te geven. Na het zwembad bezoeken we een speeltuin. Het is niet veel, maar ze heeft er veel schik in met haar lokale leeftijdgenootjes in de draaimolen te zitten. Daarna lopen we langs het meer en de tempel naar de markt, waar we al snel gek worden van alle drukte.

Op de bazaar lopen we tegen zo ongeveer het meest afgrijselijke jurkje aan wat je kunt voorstellen. 'Die roze jurk is echt prachtig!' Voor we het weten zijn er 3 mannen bezig Robin in het roze te steken. 'Papa gaat deze jurk voor Robin kopen'. Weg onderhandelingsruimte...

We springen een tuktuk in om naar de botanische tuin te gaan om een wat rustigere omgeving op te zoeken. Deze tuin van meerdere hectare groot is echt schitterend. Het is zaterdag dus er lopen veel locals rond; en dan begint het weer opnieuw. 'Baby, baby, picture!' Robin reageert in inmiddels met 'OPZOUTEN' (wij lachen, Robin lachen, locals lachen)

Maar als er een Singalees bruidspaar, in Robin's ogen een prins en prinses, voorbij komen met eromheen een fotograaf en veel kinderen die net als het bruidspaar traditioneel gekleed zijn, wil ze ineens wel. Mevrouw wil meteen haar prinsessenjurk aan en tussen de andere prinsessen. Het wordt een mooi schouwspel, Robin en het bruidspaar lopen door het park, omgeven door fotografen, familie van het bruidspaar en andere mensen die komen kijken wat er aan de hand is. Viv en ik komen niet meer bij van het lachen.

Na het park besluiten we de tempel te laten voor wat het is en gaan terug richting hotel. Hier springen we nog even in het zwembad. Tijdens het eten komt het mannetje van het station nog even langs. Had ik met hem afgesproken. We besluiten met hem de volgende dag verder ter reizen.

Walter is een prima chauffeur en relaxte gast. Hij laat ons onderweg naar Dambula en Sigiriya nog het een en ander zien. In Dambula bezoeken we de 'cave tempel'. Eeuwenoude tekeningen en beelden die in de grotten te zien zijn, kunnen ons nog wel boeien, terwijl Robin buiten achter wat apen aanrent. Na deze tempel zijn we wel echt 'uitgetempeld'.

We slapen in een te duur hotel, Eden Garden, waar geen sfeer is. Het eten is wel prima en er is een zwembad, dus onze prinses kan weer wat kamikaze sprongen maken. Het slechtste bed ooit en een onaangekondigde wake-up call om 5 uur (!) maken dit hotel niet een van onze favorieten deze reis :-(

Op maandag gaan we, nog steeds met Walter, naar de lionrock van Sigiriya. Een van de plekken op de werelderfgoed lijst van Unesco. Een of andere koning heeft dat 2000 jaar geleden neergezet boven op een grote rots. En je vraagt je weer af, hoe heeft ie het gefixed? We moeten dus nog even nalezen op internet wat we gezien hebben, want met mevrouw Robin erbij heb je niet echt de tijd om te horen wat er staat.

Het is in ieder geval een uur klimmen, 2.000 traptreden en een metertje of 400 hoog. Robin gaat in de draagzak mee omhoog, wat wel wat verzuring in de kuiten tot gevolg heeft. Halverwege staan twee gigantische leeuwenpoten aan beide zijdes van de volgende serie trappen. Erg vet!

Bovenop de rots is het uitzicht bizar. Op de omgeving en... Een gigantische regenbui die eraan komt. Nog net kan Vivien een shot van Robin en mij maken voordat wolken in rap tempo om de rots heen waaien en een gigantische REGENBUI veroorzaken. En dan ook echt alsof de douche aanstaat.

Eerst schuilen we nog een minuut of 15 onder een boom, maar het ziet er niet naar uit dat het minder wordt. We besluiten, inmiddels al compleet doorweekt, de afdaling in te zetten. Het eerste gedeelte is nog op stalen trappen, vlak langs de rots. Daarna de trappen die er al eeuwen liggen en inmiddels veranderd zijn in watervallen tot over de enkels.

In een Indiana-Jones-Temple-of-Doom achtige setting lopen we voorzichtig naar beneden, de laatste ervaring met regen op hoogte eindigde 4 jaar geleden immers met een gebroken pols in een ziekenhuis in Panama. Tussen overhangende rotspartijen inmiddels tot halverwege onze schenen waden we door de watermassa naar beneden. 'Dit is weer een mooie voor verjaardagen' houden we ons zelf maar voor... Robin zit als een verzopen kat achterop mijn rug, maar houdt zich dapper.

Na een klein uurtje door de aanhoudende stomende regen komen we bij de auto aan, waar Walter er ff eentje ingooit: 'I told you to bring an umbrella'... Grappenmaker!

Nu zitten we in Anuradhapura, redelijk ver in het noorden. Morgen staat er een fietstour op programma naar nog meer Indiana Jones achtige oude ruïnes. Als het droog is tenminste, anders gaan we lekker in een tuktuk zitten.

Sri Lanka is, zo komen we tot de conclusie, een land waar genoeg avontuur te behalen is. Misschien wat accommodaties betreft niet zo goed als Bali vorig jaar, maar een mooie nieuwe plek waar wij Robin een stuk van de wereld kunnen laten zien. Ze geniet er zichtbaar van! En wij dus ook!

See Yah!