Tell all the dutch people to come to Tanzania
Door: Jeroen
Blijf op de hoogte en volg Robin
19 Juli 2019 | Tanzania, Arusha
Met onze geweldige bruiloft en het daaropvolgende feest nog vers in het geheugen, melden we ons op Schiphol waar we ons door de chaos heenworstelen en leeggetrokken worden bij de Security richting de gate. Vliegtuig naar Tanzania alstublieft! Met een ‘afritsbroekdichtheid’ van rond de 60% onder de passagiers zitten we in een kleine 8 uur op Kilimanjaro AirPort.
Na een korte zwemsessie (want water is vrij kkkkoud) wandelen we de bergen rondom Arusha in, waar het gezien de hoogte van 1300 m en bijbehorende naaldbos nou niet echt als ‘Afrika’ aandoet. Maar als her en der wat Masai een kijkje komen nemen bij een drietal blanken wat de moeite heeft genomen hier naar toe te komen, weten we dat we er toch echt zijn; Tanzania. Robin trekt ondertussen wat kameleons uit de bomen, terwijl we steeds verder omhoog wandelen.
Na een afdaling de kloof in komen we bij een van de betere watervallen die we gezien hebben. En net als op Borneo twee jaar geleden, niemand behalve wij in dit stukje paradijs. Hoewel een 10-tal graden warmer zou wel lekker zijn geweest. Als we op de terugweg nog tegen een Masai ceremonie oplopen is de dag officieel briljant te noemen. De kop is eraf!
‘Een mooie opwarmer’, zo zou je Arusha National Park kunnen noemen. Beetje wennen aan onze 4x4, wat giraffen, zebra’s en dat soort spul. De drone even uitlaten, want waarom neem je anders zo’n ding mee. Lekker fotograferen samen met Robin die de met de tweede spiegelreflex al leuke platen schiet. En fijn bij een uitzichtpunt een koekje eten.
Vond een mannetjes baviaan ook, geruisloos besloop hij ons van achter en storten zich op het pakje koekjes. Instinctief pakte Lonneke haar handtas en begon het arme dier te meppen. Chaos en vertier (bij een enkeling uit ons 3-delig reisgezelschap)! Helaas was de drone toen niet in de lucht...
We hebben het net over de corrupte Mozambikaanse politie die je elke km aanhoudt voor een kleine ‘donatie’, terwijl ik een langzame vrachtwagen inhaal op een doorgetrokken streep. En ja hoor, nog geen 100 meter later werden we van de weg afgehaald. In een stralend wit kostuum vraagt oom agent op dreigende toon: ‘Sir, did you know you committed an offense?’. Ik, rommelend en zoekend naar mijn internationale rijbewijs en met ‘Oh, no... I did not. What happens now?’. ‘Where do you come from?’. ‘Ehhhh... Holland.’ ‘Hm... hmmm.’ En oom agent begon nog wat bozer te kijken en in het Swahili te spreken. Vervolgens veranderde zijn gezicht en gaf hij een grote grimas: ‘Tell all the people in Holland to come to Tanzania!’ And drive safely!’. Wij begonnen te klappen. En bij deze de boodschap: kom eens langs!
Na een korte zwemsessie (want water is vrij kkkkoud) wandelen we de bergen rondom Arusha in, waar het gezien de hoogte van 1300 m en bijbehorende naaldbos nou niet echt als ‘Afrika’ aandoet. Maar als her en der wat Masai een kijkje komen nemen bij een drietal blanken wat de moeite heeft genomen hier naar toe te komen, weten we dat we er toch echt zijn; Tanzania. Robin trekt ondertussen wat kameleons uit de bomen, terwijl we steeds verder omhoog wandelen.
Na een afdaling de kloof in komen we bij een van de betere watervallen die we gezien hebben. En net als op Borneo twee jaar geleden, niemand behalve wij in dit stukje paradijs. Hoewel een 10-tal graden warmer zou wel lekker zijn geweest. Als we op de terugweg nog tegen een Masai ceremonie oplopen is de dag officieel briljant te noemen. De kop is eraf!
‘Een mooie opwarmer’, zo zou je Arusha National Park kunnen noemen. Beetje wennen aan onze 4x4, wat giraffen, zebra’s en dat soort spul. De drone even uitlaten, want waarom neem je anders zo’n ding mee. Lekker fotograferen samen met Robin die de met de tweede spiegelreflex al leuke platen schiet. En fijn bij een uitzichtpunt een koekje eten.
Vond een mannetjes baviaan ook, geruisloos besloop hij ons van achter en storten zich op het pakje koekjes. Instinctief pakte Lonneke haar handtas en begon het arme dier te meppen. Chaos en vertier (bij een enkeling uit ons 3-delig reisgezelschap)! Helaas was de drone toen niet in de lucht...
We hebben het net over de corrupte Mozambikaanse politie die je elke km aanhoudt voor een kleine ‘donatie’, terwijl ik een langzame vrachtwagen inhaal op een doorgetrokken streep. En ja hoor, nog geen 100 meter later werden we van de weg afgehaald. In een stralend wit kostuum vraagt oom agent op dreigende toon: ‘Sir, did you know you committed an offense?’. Ik, rommelend en zoekend naar mijn internationale rijbewijs en met ‘Oh, no... I did not. What happens now?’. ‘Where do you come from?’. ‘Ehhhh... Holland.’ ‘Hm... hmmm.’ En oom agent begon nog wat bozer te kijken en in het Swahili te spreken. Vervolgens veranderde zijn gezicht en gaf hij een grote grimas: ‘Tell all the people in Holland to come to Tanzania!’ And drive safely!’. Wij begonnen te klappen. En bij deze de boodschap: kom eens langs!
-
19 Juli 2019 - 15:28
Wilma:
Wat een bijzondere belevenis zeg en dan ook nog een ceremonie van de Masai te zien! is echt uniek! Jullie boffen nu al! en dan zomaar door mogen rijden! Een uitermate goed begin. Benieuwd wat er nog allemaal komen gaat! liefs en veel plezier! -
20 Juli 2019 - 04:47
Marina:
Hahahaha, wat een schitterend verhaal zeg, entertaining ook zoals het quasi nonchalante: "Wat giraffen, zebra's en dat soort spul" en "Lonneke die haar handtas pakte en begon te meppen". Dat smaakt naar meer! Niet naar meer koekjes maar wel naar de volgende reisverslagen.
(Wat zagen jullie er trouwens alledrie SUPER uit op de trouwdag)
XXX Marina -
20 Juli 2019 - 08:13
Kok:
tell the dutch people also to abide by the rules! -
20 Juli 2019 - 08:47
Hildegard :
Veel plezier en ik hoop dat je het niet te koud krijgt in de tent ⛺️ ‘snachts
Groetjes
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
