Op naar nog een vakantie

We worden uitgezwaaid op de Perhentian islands door Robin en Quirine die ons afwisselen bij D'Rock Garden. Nadat Robin had verteld dat hij inmiddels een bankpas, een stel Nikes en een zonnebril lichter is, kunnen wij er ook wat van. De ereader met het Harry Potter boek is verdwenen... Hoe moet dat nu verder met 'hij die niet genoemd mag worden' en het WK Zwerkbal?
Gelukkig heeft Lonneke de boeken op alle iPads, iPhones en iPods geladen, dus papa leest vrolijk door. Nou jaaaaa, soms mag hij een kwartier pauze nemen van mij.

Die avond arriveren we in een villa bij Kota Bahru AirPort. Ik vind het wel prima en wil hier wel even blijven hoor. Lekker chillen op de bank en Mc Donalds eten bij de zittafel. De volgende ochtend, helaas, zwaaien we de lieve familie uit en worden we op de foto gezet: "voor op booking.com". We worden nog beroemd ook!

En daar gaan we, op weg naar Nederland. Oh nee, toch niet, Melaka was wel van Nederland, maar is ook ingenomen geweest door de Portugezen, Britten en Japanners. En door onze handelsgeest hebben wij nou niet een al te beste naam. In Melaka mag ik nog even shoppen, een nieuwe outfit voor mijn volgende feesten en vakanties en bezoeken we een piratenschip en "het Stadthuys". Papa zegt dat dat Nederlands is al herken ik maar weinig van onze voorouders. Wel komen we de oom van tante Monique tegen, gouverneur Dekker die stadhouder is geweest in de 17e of 18e eeuw. Die avond eten we met nog een andere Robin kip tandoori en worden we de volgende dag door een andere Indiër nogmaals volgestopt met de lekkernijen hier.

Zo, nog even een terrasje aan de waterkant en dan echt naar het grote vliegveld. En weet je wat ik nu het leukste vindt? Ik mag nog een keertje op vakantie. Spain, here I come!